GÜN EKSİLMESİN PENCEREMDEN
Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur...
Ve gönül Tanrısına der ki:
-Pervam yok verdiğim elemden;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden!